Vandaag een waardevol cadeau gekregen…
’t Moet zijn dat ’t waar is, mijn favoriete patiënten
spreek ik nooit tegen….
Jammer genoeg zijn niet overal de ervaringen zo positief.
Zo kreeg ik vanmorgen een mail, een nieuwe vraag voor begeleiding.
Het jonge meisje had al 2 therapeuten, ik zal niet zeggen: versleten, maar toch: doorstaan. De ene besloot na 10 sessies dat hij niet kon helpen. Verdriet, spanning, kwaadheid moet je maar loslaten, niet zo overdrijven. Al is je opa overleden, door blunders van dokters dan nog. Je zou van minder verdrietig, gespannen,
kwaad zijn, toch?
De ouders kregen geen verdere raadgevingen, geen ondersteuning, geen advies. En ook de tweede therapeut wist zich geen raad, dus: los het zelf maar op, meisje, jongen, meneer, mevrouw. Want ik weet het niet.
Echt stilstaan, bij de pijnlijkste emoties, dood, eenzaamheid, verdriet…. het is weinigen gegeven. Geen 10 diploma’s kunnen verhullen dat je niet zelf ervaren bent in klein en groot verdriet.
Mensen zichzelf weer helpen vinden, weer op hun eigen benen helpen staan. Verdriet, kwaadheid, stress, erkenning en ontlading. Opladen met nieuwe energie, nieuwe hoop en nieuw vertrouwen. Is iets van ’t mooiste dat er is. Dat is eigenlijk geen werk.
Je moet wel dingen weten, kennen, bestuderen, maar
helper, wegwijzer, trooster, steuner, dat is, als het goed is,
ook een passie, een roeping en een levenstaak. Dikwijls vermoeiend,
soms echt een zware verantwoordelijkheid, een rugzak aan je
schouders, kilo’s op je rug. Maar
écht contact, échte verbinding, waardering, respect,
herkenning. Samen door soms diepe dalen, als 1 team
door stormen of naar bodems. Dat maakt ieders rugzak
lichter, dat maakt 2 paar schouders sterk.
…
Samen durven verdwalen en toch weten
dat je zo de weg naar huis
wat sneller vindt.
Een avontuur.
Dat goed afloopt.
Want de juiste kruimeltjes gestrooid…
…
(c) Werner Storms
17 oktober 2109
STAP 1
Spanningen ontladen?
De batterijen opladen?
Mentale en fysieke veerkracht!
Emotioneel lenig zijn!
Hoe doe je dat eigenlijk?! Hoe pakken we dat aan?!
…
STAP 2
Als onze fundamenten stevig zijn, kunnen we verderbouwen. Als we via goeie aarding STERK in onze schoenen staan, kunnen we verdergaan, onze eigen weg verderzetten, volop onze capaciteiten aanboren en ons potentieel waarmaken.
…
We waren goed bezig. We werden sterker, veerkrachtiger. We hadden meer energie, waren opener, vrijer, blijer geworden. Voelbaar. Zichtbaar. STAP 1 en STAP 2 hebben we goed gezet. Maar toch: een TUSSENSTAP.
…
STAP 3
Wanneer de basis goed zit en we er STEVIG staan. Wanneer we weer in contact zijn gekomen met de emoties die ons energie, pit en GOESTING in het leven geven. Wanneer we geleerd hebben onze blessures om te buigen in KRACHT en ze écht, vanbinnen te genezen. Dan wordt het tijd om met al die herwonnen energie iets te gaan doen. Ze te kanaliseren, te sturen en in goeie banen te leiden.
…
