STAP 3

Wanneer de basis goed zit en we er STEVIG staan. Wanneer we weer in contact zijn gekomen met de emoties die ons energie, pit en GOESTING in het leven geven. Wanneer we geleerd hebben onze blessures om te buigen in KRACHT en ze écht, vanbinnen te genezen. Dan wordt het tijd om met al die herwonnen energie iets te gaan doen. Ze te kanaliseren, te sturen en in goeie banen te leiden. 

Niet in de zin van: ik hou mijn gevoelens gauw weer onder de duim. Wel als: ik heb ze in de hand. Ik kan ze gebruiken en begrenzen. Ik kan er het goeie uithalen en het overbodige loslaten. Ik word niet verstikt door mijn emoties, ik blijf er niet in hangen. We laten ons een eindje meedrijven, we STROMEN even mee. 

Maar we hebben wél een routeplan, een DOEL, we weten waar naartoe en hebben zicht op een leuke, veilige aanlegplaats. Wij laten ons niet tegenhouden door een stroomversnelling of een onbekende bocht. We zijn kapitein op ons schip, we VERTROUWEN op ons bootje. En genieten ondertussen van de trip. We roeien, we groeien. We presteren, we genieten, we léven. We winnen niet altijd, maar we doen toch volop mee.

Hoewel. Soms is de zee diep. De golven hoog. Storm, schrik om te kapseizen! Een kapitein is ook maar een mens, hé, die mag ook eens moe zijn, bibberen of het uitzicht even niet zien zitten. Dan is het niet dom om het roer even door te geven, even uit te rusten, bij te tanken. Zodat we niet op de klippen lopen.

Om NIET OVERSPOELD te worden door tevéél gevoel of te grote emoties, hebben we soms een onderhoud nodig. Even uitstappen, onze bodem laten nakijken, de machinerie smeren en desnoods een paar herstellingen. Gedoseerd. Niet te snel, niet alles in 1 keer. Rustigaan. VEILIG, zonder brokken. Daar is de nodige vakkennis, technisch-psychologisch inzicht voor nodig. Daarvoor moet je coach op de hoogte zijn van ontwikkelingsprocessen. Dat is niet iets wat je laat doen door de buurvrouw van hiernaast. Je auto breng je ook liefst binnen bij een erkende garagist, voor klein of groot onderhoud. 

We voelen samen aan wanneer we weer een stap verder kunnen gaan, dat het tijd is om het derde energiecentrum wat sterker en vrijer te maken. Wanneer dit stilaan lukt, voelen we dat aan als GERUSTSTELLEND: ik krijg CONTROLE OVER MEZELF en mijn leven. Ik kan mijn gevoelens open en intens voelen, ze delen en ze daarna weer loslaten. Ik voel me ontladen, opgeladen, vrij en blij. Ik heb een stabiel gevoel van EIGENWAARDE. Ik kan TROTS zijn op wie ik ben en wat ik doe. Ik ken mijn doelen én mijn grenzen. 
En ik kan ze verleggen. 

We moeten allemaal roeien met de riemen die we hebben. Soms hebben we een wegwijzertje nodig, een zetje, een duwtje in de rug. Het is goed een vuurtoren te zien, op volle zee. Te weten waar je even aan mag meren. 

En Sterke Schouders krijgen we alleen maar door te roeien, het is stil waar het nooit waait.
Dus stap maar in!

En denk erom: REDDINGSVESTJE AAN !!