Als onze fundamenten stevig zijn, kunnen we verderbouwen. Als we via goeie aarding STERK in onze schoenen staan, kunnen we verdergaan, onze eigen weg verderzetten, volop onze capaciteiten aanboren en ons potentieel waarmaken.
Onderweg maken we vanalles mee, nieuwe avonturen, spannende uitdagingen, de ene al leuker dan de andere. Want soms brengt het leven nu eenmaal ontgoocheling, tegenslag, verdriet. De dingen die gebeuren kunnen ons kwaadmaken.
We kunnen GERAAKT worden. Fysiek en mentaal. Dat doet zeer.
Maar als onze basis goed zit en we onze aarding goed onderhouden, kunnen we die emoties aan, zelfs al wegen ze eens zwaar. We kunnen ze verdragen, er bij STILSTAAN en ze verwerken. Zonder dat we breken, instorten of er aan ten onder gaan. Niet elke trap wordt een blessure. Integendeel: emoties geven energie, BEWEGING. We komen ‘in motion’, we worden uitgedaagd, gemotiveerd. We hebben pit.
Als we geen weg weten met ons gevoel en het voelt alsof het allemaal teveel wordt, houden we emoties TEGEN. We durven ze niet voelen, kunnen ze niet uiten. We verwerken ze niet, we blokkeren ze. We willen geen pijn. Dat lijkt handig, we hoeven niets te voelen wat we niet willen voelen. Wij staan daar boven, wij zijn Superman.
Maar als er niets wegstroomt, loopt onze emmer vol. En ons lichaam. Er komt vanalles bij, maar we voeren niets af. We lopen over. Het vuur dooft. Of we krijgen klachten, grote of kleine pijntjes. We VERLIEZEN ons beste teamlid, ons sterkste ik, onze levenskracht. We worden onze eigen tegenstander. Superman is gaan vliegen…
Want emoties tegenhouden, alsmaar proberen sterk en flink te zijn, kost ons heel wat energie. Energie die we beter kunnen gebruiken: om te leven, te genieten en te WINNEN. Om het beste uit ons zelf te halen. We durven kwetsbaar zijn, gewoon, omdat we ons vanbinnen groot en sterk voelen. Weten wat we kunnen. Weten wie we zijn: onze eigen Superman of Supervrouw.
In het groot.
En soms eens in het klein. Dat kan.
Dat mag.